यो समाज, यो संसार बिचित्रै रैछ । सबै मान्छे एकै किसिमको भइदिए यहाँ कस्तो शान्ति हुन्छ जस्तो मलाई लागेको थियो । तर यहाँ यस्तो हुँदो रहेन छ । जीवन यो संसार एउटा तराजु जस्तो रैछ । एकातिर राम्रो भए अर्कोतिर नराम्ररो हुनुपर्ने नत्र सन्तुलित हुन गाह्रो ।
मैले अलिकति दुःख सहेर वा गर्दिएर कसैलाई खुसी मिल्छ भने किन नगर्ने भन्ने मेरो मान्यता हो । तर यहाँ यस्ता पनि मान्छे छन् जो कुनै पनि कुरालाई राम्रो नजरले हर्दैनन् ।
एक दिन आउदै थिए बाटोमा एकजना स्कूलको भाइ लडेर हिड्न नस्कने भएको रैछ । आउ म घर लगिदिन्छु भनेर घर लगिदिए । पानी परिरहेको थियो । घरसम्म लगेर छोडिदिए । मन खुसी भयो आज कसैलाई मद्दत गर्न पाए । घर आएँ । त्यसको २, ३ दिन पछि थाहा पाए कि त्यो घरको मान्छे ले त "त्यो मोटरसाइकल वालाले हान्दियो होला अनि घरसम्म ल्याइदियो" ।
कसैको भलो गर्नु पनि नहुने भैसक्यो यहाँ ।
मान्छे थरिथरिका, कसरी यो संसार सन्तुलनमा राखिराखेको छौ हे भगवान!!!!!!!!!!!!!!!
